GESCHIEDENIS

De eerste jaren dat ik werkte als trappenmaker in opleiding, bemerkte ik bij het smetten van treden voor een verdreven trap, dat sommige treden een stuk smaller waren dan andere treden voor diezelfde trap.

Later zag ik een methode die dat verbeterde en ik heb dat uitgewerkt op verschillende manieren.

Als zelfstandig trappenmaker heb ik vele jaren gewerkt met dat systeem en mooie vormen van trappen kunnen ontwerpen. Als trappenmakers weten we dat het verdrijven de vorm van de trap bepaalt.
In de opkomst van computers heb ik ook verschillende softwarebedrijven laten komen, maar ze konden onze trappen niet tekenen.

We begonnen zelf een programma te schrijven met Leo De Bie, dat was nog onder DOS, we hebben er veel plezier van gehad en het werkt nog altijd.

Later kwam er een besef dat dit een missie was en dat het beter zou zijn dat zoveel mogelijk trappenmakers het zouden gebruiken.

De verdrijvingsmethoden die ontwikkeld werden in de loop van de vorige eeuwen zijn gebaseerd op de binnenwang en zijn nodig omdat er een fout zit op de looplijn. We hebben deze niet meer nodig als de stradivarius toegepast wordt, maar het kan wel nog samen gebruikt worden.

Ook het uittekenen van de looplijn op 1/3 van de muur is eigenlijk een verdoken oplossing voor wat er fout is op de looplijn. Men maakt zo een gevaarlijke trap, omdat er dan te veel treden in de draai zitten en eigenlijk wil je toch in het midden lopen maar daarvoor zijn de treden te smal.

In de loop der jaren dachten we een probleem te hebben met de normen, de bouwnormen, die in sommige landen specifiek ook beschreven zijn op de verdeling van de looplijn.
Normen zijn richtlijnen en hoeven niet altijd gevolgd te worden, als je onder goed vakmanschap kan aantonen dat het beter is, is het geen probleem, het kan niet de bedoeling zijn van normen om slechter werk te leveren.
Alleen als een klant aangeeft een trap volgens de normen te maken, kan dit nu nog niet.

Als dit systeem door vele trappenmakers wordt gebruikt, hebben heel veel mensen betere, veiligere en mooiere trappen. Voor de trappenmaker is het vooral ook economisch interessant en je krijgt er ook een beetje meer beroepsfierheid door.
Daarom is de prijs van het octrooi bewust laag gehouden, zodat het voor iedereen toegankelijk is, zelfs als je maar enkele trappen per jaar maakt.

Stradivarius is de sleutel tot het ontwerpen van harmonisch verdreven trappen.